به نقل از «عصر ایران»

آیینی رازآلود برای سر بریده شاهین در مصر باستان

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۴۳۸۱۷

بقایای شاهین‌های بدون سر که در یک بندر مصر باستان در ساحل دریای سرخ یافت شده‌اند، جزئیات جدیدی را درباره گروهی مرموز به نام بلیمی‌ها و پرستش آن‌ها از خدای ماه مصر باستان، خانسو فاش کرده است.

به نقل از rahnamato، بر اساس کتیبه‌ای که در یک سایت باستان شناسی در بندر بطلمیوسی-رومی برنیکه یافت شد، به نظر می‌رسد که برخی آیین‌های مذهبی باستانی مصری و مشخصاً جوشاندن سر شاهین ممنوع شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این کتیبه آمده است: «جوشاندن سر شاهین در اینجا ناشایست است». این کتیبه اشاره به آیینی دارد که برای مدت‌ها در نظر دانشمندان به صورت یک معما باقی مانده است.

بلیمی‌ها گروهی از مردمان نیمه کوچ نشین مصر بودند که از اشاره این کتیبه و یافته‌های باستان شناسی، به نظر می‌رسد در قرون اولیه میلادی جمعیت قابل توجهی را در بندر برنیکه تشکیل می‌دادند.

در این زمان مصر بیش از چند سده بود که در تصرف سرداران اسکندر مقدونی و سپس رومیان قرار داشت. در این مدت اغلب آیین‌های مصر دوران فراعنه به فراموشی سپرده شد و حتی در بسیاری موارد از سوی حاکمان رومی ممنوع شد. با این همه برخی از مصریان که به آیین‌های بومی و اجدادی خود پایبند بودند، به صورت مخفیانه به باور‌های خود ادامه دادند.

باور‌های مذهبی مصر باستان طی این زمان و در اثر محدودیت‌های اعمال شده از سوی حاکمان رومی، بی شک دچار تغیر و تحولات زیادی شد و اغلب حالت رمز آلود به خود گرفت. یکی از این آیین‌ها پرستش خدای ماه مصری یعنی خانسو بود که در عهد فراعنه، یکی از خدایان بزرگ این سرزمین محسوب می‌شد.

البته خود خانسو در عصر فراعنه نیز خدای مرموزی بود، اما نکته مهمتر این بود که این آیین قرن‌ها بعد از سقوط فراعنه و در تقابل با خدایان رومی و بعد‌ها مسحیت، به شدت چهره مرموزی به خود گرفت به نحوی که دانشمندان هنوز به درستی نمی‌دانند که این آیین در قرون اولیه میلادی دقیقاً به چه چیزی باور داشت.

در سال ۲۰۱۹، باستان شناسان بقایای ساختمانی را در بندر باستانی برنیکه یافتند که بعد‌ها «معبد شاهین» نام گرفت. این نامگذاری بدان علت بود که در این معبد تعداد زیادی جانور قربانی شده به ویژه شاهین یافت شد که سر اغلب آن‌ها احتمالاً برای اجرای یک مراسم مذهبی بریده شده بود. همچنین تعداد زیادی تخم شاهین نیز در این بنا یافت شد.

این معبد که از دو اتاق کوچک مستطیل شکل تشکیل شده با عناصر هنری و معماری مصر دوران فراعنه ساخته شده بود. در اتاق عقب، باستان شناسان یک سکو را شناسایی کردند که مجسمه‌ای از خدا روی آن قرار می‌گرفت و یک پایه شکسته که روی آن هدایایی برای خدا جای داده می‌شد. بقایای ۷۳۵ حیوان که ۶۴ درصد آن‌ها پرنده شاهین بود در این مکان کشف شد.

سرنخ قابل توجهی از قربانی شدن شاهین را می‌توان به شکل یک لوح سنگی به خوبی حفظ شده در این نزدیکی یافت. بر روی آن، نقش برجسته فرعونی را به تصویر می‌کشد که برای سه خدا پیشکشی می‌کند: هارپوکرات (خدای کودک هوروس)، خدای سر شاهین (خانسو) که خدای اصلی در صحنه است و الهه‌ای که تاج هاتور بر سر دارد.

بر همین اساس باستان شناسان ثابت کرده اند که این معبد قرون نخستین میلادی مربوط به یک آیین مرموز مصری دارد که در آن سر شاهین برای انجام مناسک خاصی بریده می‌شد.

در این خصوص هنوز مدارک دیگری نیز وجود دارد چرا که کتیبه‌ای دیگر نیز در سر در همان معبد نصب شده است که همان کتبه مورد اشاره ما در اول این مقاله است.

در این کتیبه امده است که «جوشاندن سر شاهین در اینجا ناشایست است». به نظر می‌رسد این کتیبه را رومیان حاکم در این محل نصب کرده اند تا بلیمی‌ها را از انجام آیین‌هایی که برای آن‌ها نامفهوم و شاید هم تهدید کننده بود منع کنند.

با این همه این تنها سرنخی است که تاکنون باستان شناسان از باور‌های بلیمی‌ها کشف کرده اند. هنوز بسیاری از مناسک و باور‌های این گروه که گویی به صورت زیر زمینی به انجام آیین‌های دینی خود می‌پرداخته اند، ناشناخته باقی مانده است. همچنین ما نمی‌دانیم که چرا باور‌های این گروه برای حامکان رومی نگران کننده بوده که ممنوعیت‌هایی را برای آن‌ها در نظر می‌گرفتند.

منبع: فرارو

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: باستان شناسان مصر باستان بلیمی ها سر شاهین یافت شد آیین ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۴۳۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظهور و سقوط شهر باستانی هرم‌ها

شهر ۲۰۰۰ ساله «تئوتیئواکان» در مکزیک زمانی یکی از بزرگ‌ترین مراکز شهری در جهان باستان بود و حالا به یکی از مقاصد محبوب گردشگران تبدیل شده است.

به گزارش ایسنا،‌ «تئوتیئواکان» (Teotihuacan) که در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی «مکزیکوسیتی» امروزی واقع شده است، یکی از بزرگترین مراکز شهری جهان باستان بود و مشخص نیست چه کسی آن را بنا کرده است. این شهر در فاصله بین ۲۱۰۰ سال قبل (یعنی زمان که ساخت آن آغاز شد) تا حدود ۱۴۰۰ سال قبل (یعنی زمانی که وارد دوره افول شد و آتش‌سوزی رخ داد که خسارت بزرگی به جای گذاشت) رونق داشت. با این حال حتی با افول «تئوتیئواکان»، این شهر هرگز به طور کامل از بین نرفت و «آزتک»‌ها بعدها مرتبا برای اجرای مراسم‌هایی به این مکان مراجعه می‌کردند.

«لایوساینس» درباره این شهر باستانی نوشته است: مشخص نیست ساکنان «تئوتیئواکان»، این شهر و بناهای داخل آن را چه می‌نامیدند. نام کنونی این شهر را «آزتک»ها انتخاب کردند و معنای آن «مکانی که خدایان خلق شدند» است.

«تئوتیئواکان» در دوران اوج خود، یک مرکز شهری به مساحت ۲۰ کیلومتر مربع با جمعیتی معادل بیش از ۱۰۰ هزار نفر را در برمی‌گرفت و تأثیرگذاری آن تا مرکز مکزیک و حتی گواتمالا مشهود بود.

این شهر با استفاده از یک طرح شبکه‌ای، سازماندهی شده بود و بسیاری از مردم در آنچه که محققان با نام «مجموعه آپارتمانی» عنوان می‌کنند، زندگی می‌کردند که چندین خانواده را شامل می‌شد. یک پروژه نقشه‌برداری باستان‌شناسی حدود ۲۲۰۰ مورد از این سازه‌ها را در داخل شهر شناسایی کرد و کاوش‌ها نشان داد که مصالح برخی متفاوت است و در ساخت برخی از آنها سنگ و گچ آهکی بیشتری استفاده شده است.

«خیابان مردگان»

خیابان اصلی شهر که امروز با نام «خیابان مردگان» شناخته می‌شود، در محور شمالی ـ جنوبی قرار دارد. طول این خیابان ۳.۲ کیلومتر است و سه مجتمع هرمی بزرگ را شامل می‌شود.

«هرم ماه»

در انتهای شمالی این خیابان، «هرم ماه» که برگرفته از یک نام آزتکی است، قرار دارد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد این بنا در چند مرحله بین سال‌های ۱ تا ۳۵۰ پس از میلاد ساخته شده است. این بنا به عنوان یک سکوی کوچک شروع شد و در نهایت به یک هرم با ارتفاع ۴۶ متر تبدیل شد. سکوهای مرتفع آن احتمالاً برای تشریفاتی استفاده می‌شده است که مردم بتوانند از زمین هم شاهد آن باشند. در مقبره‌های مرتبط با این سازه، بقایای قربانی‌های انسان و حیوان همراه با اشیاء خاکسپاری مانند سنگ‌های ابسیدین کشف شده است.

در کمتر از نیم کیلومتری جنوب «هرم ماه»، «هرم خورشید» قرار دارد. این هرم با ارتفاع بیش از ۶۳ متر، یکی از بزرگترین سازه‌های ایجاد شده در دنیای جدید «پیشا کلمبیا» است که در حدود سال ۲۰۰ میلادی ساخته شده است.

در سال ۱۹۷۱، یک گروه باستان‌شناسان تونلی را در زیر هرم کشف کردند که ورودی آن در نزدیکی «خیابان مردگان» قرار داشت. آنها تونل را کاوش کردند و دریافتند که به یک اتاقک به شکل برگ شبدر منتهی می‌شود که متأسفانه در دوران باستان غارت شده بود. این غار احتمالاً برای انجام مراسم خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

کشف دیگری که اواخر سال گذشته اعلام شد، گنجینه کوچکی از هدایا بود که ممکن است به زمان شروع ساخت هرم بازگردد. در میان اقلام یافت‌شده یک نقاب مارپیچ سبز وجود داشت که ممکن است تصویرگر چهره یک فرد باستانی باشد.

«معبد مار پَردار»

«معبد مار پَردار» که به نام «La Ciudadela» نیز شناخته می‌شود، در جنوب «هرم خورشید» واقع شده است. نقطه کانونی این بنای تاریخی یک هرم شش پله‌ای کوچکتر از دو نمونه دیگر در «خیابان مردگان» است. دو مجتمع آپارتمانی واقع در نزدیکی آن نیز ممکن است محل سکونت اشراف‌زادگان شهر بوده باشند.

گمان می‌رود این هرم در قرن سوم پس از میلاد ساخته شده است. در این سازه سرهایی متناوب تصویرگر «کوئتزالکواتل»، خدای آزتک‌ها و موجودی هستند که به نظر می‌رسد «تلالوک» (Tlaloc)، دیگر خدای «آزتک»ها را به تصویر می‌کشد.

گور حدود ۲۰۰ نفر در نزدیکی این هرم کشف شده است. بسیاری از آنها مردان جوان بودند و پیشکش‌های کنار گورها نشان می‌دهد جنگجو بودند. این نکته که بسیاری از آنها با مچ‌های ضرب‌دری در پشت کمر پیدا شدند، نشان می‌دهد آنها را بسته بودند و به دلایلی قربانی شده‌اند. زنان جوان و چند مرد مسن نیز به همراه پیشکش پیدا شدند.

هنرهای نقش بسته روی دیوار

«تئوتیئواکان» به خاطر نقاشی‌های دیواری رنگارنگش شهرت دارد. آنها را می‌توان در بسیاری از مجتمع‌های آپارتمانی شهر و همچنین در ساختمان‌های دیگری که به عنوان کاخ‌ها و معابد شناخته می‌شوند، پیدا کرد. در میان نقوشی که می‌توان دید، تصاویری از خدای طوفان آزتک‌ها و همچنین خدایی است که محققان آن را «الهه بزرگ» می‌نامند. نقوش دیگر شامل پرندگان، پلنگ، جغد و مارِ پردار است.

با بررسی برخی از هرم‌های مشهور این شهر مشخص شد که «تئوتیئواکان» چند زمین‌لرزه شدید را در فاصله ۱۰۰ تا ۶۰۰ میلادی تجربه کرده است. 

باستان‌شناسان فکر می‌کنند زلزله‌های بزرگ نه تنها به اهرام شهر آسیب فیزیکی وارد کرده، بلکه ممکن است به بی‌ثباتی ساختارهای اجتماعی و سیاسی آن منتهی و در نهایت به نابودی شهر منجر شود.

انتهای پیام